adhd چیست

ADHD یا اختلال بیش فعالی و کمبود توجه می تواند انجام وظایف، پیگیری مسئولیت ها و تعامل با دیگران را چالش برانگیز کند. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان علائم ADHD را تجربه می کنید، مهم است که به دنبال تشخیص و درمان رفته و یا اگر کودک و نوجوان شما علائم آن را دارد حتما پیگیری کنید.

برای همه افراد عادی است که سطحی از مشکل را در توجه یا کنترل رفتار تکانشی تجربه می کنند، اما برای افراد مبتلا به adhd، مشکلات می توانند آنقدر فراگیر و پایدار باشند که در تمام جنبه های زندگی آن ها دخالت کنند. اولین مستندات شناخته شده adhd مربوط به سال 1902 بود، زمانی که برای برخی از کودکان کشف شد. از آن زمان تاکنون نام های متعددی به این بیماری داده شده است که یکی از آنها اختلال نقص توجه (ADD) است. در این مقاله در مورد اختلال adhd صحبت شده است.

اختلال adhd چیست

اختلال بیش فعالی-کمبود توجه یا همان adhd (Attention deficit hyperactivity disorder) یک مشکل در سلامت روان است که می تواند باعث سطوح غیرعادی بیش فعالی و رفتار های تکانشی شود. افراد مبتلا به ADHD همچنین ممکن است در تمرکز حواس خود بر روی یک کار واحد یا بی حرکت مانند نشستن برای مدت طولانی مشکل داشته باشند.

بسیاری از افراد بی توجهی و تغییرات در سطح انرژی را تجربه می کنند. این اتفاق برای یک فرد مبتلا به ADHD، در مقایسه با افرادی که این بیماری را ندارند شدید تر و به میزان بیشتری اتفاق می افتد و می تواند تاثیر قابل توجهی بر تحصیل، کار، روابط و زندگی خانگی آنها داشته باشد.

هم بزرگسالان و هم کودکان می توانند ADHD داشته باشند. این تشخیصی است که انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) آن را تعیین کرده است. adhd یکی از شایع ترین و مورد مطالعه ترین اختلالات عصبی رشدی در کودکان است. دانشمندان کشف کرده اند که تفاوت هایی در مغز، شبکه های عصبی و انتقال دهنده های عصبی افراد مبتلا به ADHD وجود دارد.

حتما بخوانید: ورزش برای کودکان بیش فعال

 

 

علائم adhd چیست

طیف وسیعی از رفتارها با ADHD مرتبط است و در بزرگسالان و کودکان و افراد مختلف به طور کاملا متفاوتی تجربه می شود در اینجا انواع علائم adhd مطرح شده است.

برخی از رایج ترین علائم adhd:

• در تمرکز روی کارها مشکل داشته

• فراموشی در انجام کارها

• به راحتی حواس پرت شدن

• داشتن مشکل در نشستن طولانی

• قطع حرف افراد در حین صحبت کردن

علائم و نشانه ها می توانند مختص جنبه های مختلف ADHD مانند بیش فعالی، تکانشگری یا مشکل در تمرکز باشند. فردی که بیش فعالی و تکانشگری را تجربه می کند ممکن است:

• آرام نشستن یا نشستن در کلاس برایشان مشکل است

• در بازی کردن یا انجام کارهای بی سر و صدا مشکل دارند

• بیش از حد صحبت کنید

• برایشان سخت است که برای نوبتشان صبر کنند

• وقتی دیگران در حال صحبت کردن، بازی کردن یا انجام کاری هستند، آنها را قطع می کنند

کسانی که در تمرکز مشکل دارد ممکن است:

• اشتباهات مکرر یا از دست دادن جزئیات در هنگام مطالعه یا کار

• حفظ تمرکز هنگام گوش دادن، خواندن یا برگزاری مکالمه برایشان سخت است

• در سازماندهی کارهای روزانه خود مشکل دارند

• مکررا وسایل خود را گم می کنند

• به راحتی با چیزهای کوچکی که در اطرافشان اتفاق می افتد حواسشان پرت می شود

علائم رایج اختلال adhd در بزرگسالان:

• تکانشگری

• بی نظمی و عدم اولویت بندی مشکلات

• مهارت های مدیریت زمان ضعیف

• مشکلات تمرکز روی یک کار

• مشکل در انجام چند کار

• فعالیت بیش از حد یا بی قراری

• برنامه ریزی ضعیف

• تحمل ناامیدی کم

• نوسانات خلقی مکرر

• مشکلات پیگیری و تکمیل وظایف

• طبع گرم

• مشکل در مقابله با استرس

علائم رایج اختلال بیش فعالی در کودکان:

• داشتن دامنه توجه کوتاه و به راحتی حواس پرت شدن

• مرتکب اشتباهات بی دقت شدن، به عنوان مثال، در تکالیف مدرسه

• فراموشکار ظاهر شدن یا از دست دادن چیزها

• ناتوانی در انجام کارهایی که خسته کننده یا وقت گیر هستند

• به نظر می رسد قادر به گوش دادن یا اجرای دستورالعمل ها نیست

• فعالیت یا وظیفه دائما در حال تغییر است

• داشتن مشکل در سازماندهی وظایف

• ناتوانی در نشستن به خصوص در محیط آرام یا ساکت

• مدام در حال بی قراری

• عدم توانایی در تمرکز روی کارها

• حرکت فیزیکی بیش از حد

• حرف زدن زیاد

• نمی توانند منتظر نوبت خود باشند

• بدون فکر عمل کردن

• قطع کردن مکالمات

• احساس خطر کم یا بدون احساس خطر

حتما بخوانید: علت بیش فعالی کودکان

انواع بیماری adhd

برای سازگاری بیشتر تشخیص ADHD، انجمن روانشناسی آمریکا این بیماری را به سه دسته یا نوع دسته بندی کرده است. این تیپ ها عمدتا بی توجه، عمدتا بیش فعالی-تکانشی و ترکیبی از هر دو هستند. در اینجا انواع adhd شرح داده شده است.

1عمدتا بی توجه

همانطور که از نام آن پیداست، افراد مبتلا به این نوع ADHD در تمرکز، انجام کارها و پیروی از دستورالعمل ها با مشکل شدید مواجه هستند. کارشناسان همچنین فکر می کنند که بسیاری از کودکان مبتلا به نوع بی توجهی بیش فعالی ممکن است تشخیص مناسبی دریافت نکنند زیرا تمایلی به ایجاد اختلال در کلاس ندارند. تحقیقات نشان می دهد که این در بین دختران مبتلا به adhd شایع تر است.

2غالبا بیش فعال- تکانشی

افراد مبتلا به این نوع ADHD در درجه اول رفتار بیش فعال و تکانشی از خود نشان می دهند. این می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بی قراری

• قطع حرف افراد در حین صحبت کردن

• نمی توانند منتظر نوبت خود باشند

اگرچه بی توجهی در مورد این نوع ADHD کمتر مورد توجه قرار می گیرد، اما افراد مبتلا به ADHD عمدتا بیش فعال- تکانشی ممکن است هنوز تمرکز بر روی وظایف را دشوار بدانند.

3نوع ترکیبی بیش فعال- تکانشی و بی توجهی

این شایع ترین نوع بیش فعالی در بزرگسالان و کودکان است. افراد مبتلا به این نوع ترکیبی از ADHD علائم بی توجهی و بیش فعالی را نشان می دهند. این ها شامل ناتوانی در توجه، تمایل به تکانشگری و سطوح بالاتر از حد متوسط ​​فعالیت و انرژی هستند. نوع بیش فعالی شما یا فرزندتان روش درمان را تعیین می کند. نوع adhd می تواند در طول زمان تغییر کند، بنابراین درمان شما نیز ممکن است تغییر کند.

حتما بخوانید: افزایش تمرکز در کودکان

علت اختلال adhd چیست

علیرغم اینکه ADHD چقدر رایج است، پزشکان و محققان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی دقیقا باعث این بیماری می شود. عموما اعتقاد بر این است که منشاء عصبی دارد و ژنتیک نیز ممکن است نقش داشته باشد. بیش از 20 مطالعه ژنتیکی شواهدی را نشان داده اند که ADHD به شدت ارثی است.

تحقیقات نشان می دهد که تفاوت ساختاری در مغز افراد مبتلا به adhd در مقایسه با افرادی که این بیماری را ندارند وجود دارد. مشخص شد که در افراد مبتلا به ADHD حجم ماده خاکستری را در قشر کمربندی قدامی، قشر پس سری، نواحی مخچه و هیپوکامپ یا آمیگدال دو طرفه کاهش داشته است. این کاهش در حجم ماده خاکستری می تواند توضیح دهد که چرا افراد مبتلا به ADHD مشکلات توجه دارند زیرا ماده خاکستری در یادگیری، حافظه، فرآیندهای شناختی و توجه نقش دارد.

در ضمن اعتقاد بر این است که برخی از عوامل در محیط وجود دارد که ممکن است احتمال ابتلا به ADHD را افزایش دهد:

• قرار گرفتن در معرض سرب یا آفت کش ها در اوایل کودکی

• زایمان زودرس یا وزن کم در بدو تولد

• آسیب مغزی

در گذشته اعتقاد بر این بود که برخی از عوامل محیطی ممکن است باعث ADHD شوند، اگرچه این موارد ثابت نشده است. در ضمن برخی از عواملی که باعث adhd نمی شوند عبارتند از تماشای بیش از حد تلویزیون، خوردن قند، استرس خانواده، شیوه های فرزندپروری و تجربیات آسیب زا. حتی اگر عوامل محیطی مانند استرس خانواده باعث adhd نشوند، اما می توانند نحوه بروز ADHD خود را تغییر دهند و ممکن است منجر به مشکلات اضافی مانند رفتار های ضد اجتماعی شوند.

درمان adhd چیست

درمان ADHD معمولا شامل درمان های رفتاری، دارو یا هر دو است. انواع درمان شامل روان درمانی یا گفتار درمانی است. با گفتار درمانی، شما یا فرزندتان در مورد اینکه چگونه ADHD بر زندگی شما تاثیر می گذارد و راه هایی برای کمک به مدیریت آن صحبت می کنید. نوع دیگر درمان، رفتار درمانی است. این درمان می تواند به شما یا فرزندتان کمک کند تا نحوه نظارت و مدیریت رفتار خود را بیاموزید.

هنگامی که با ADHD زندگی می کنید، دارو نیز می تواند بسیار مفید باشد. داروهای ADHD به گونه ای طراحی شده اند که بر مواد شیمیایی مغز تاثیر بگذارند، به گونه ای که شما را قادر می سازد تکانه ها و اعمال خود را بهتر مدیریت کنید. در اینجا راه های درمان adhd شرح داده شده است.

داروی ADHD

دو نوع اصلی از داروهای مورد استفاده برای درمان ADHD محرک و غیر محرک هستند. محرک های سیستم عصبی مرکزی رایج ترین داروهای ADHD هستند. این دارو ها با افزایش مقدار مواد شیمیایی مغز یعنی دوپامین و نوراپی نفرین عمل می کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از متیل فنیدات (ریتالین) و محرک های مبتنی بر آمفتامین (آدرال).

اگر محرک ها به خوبی کار نکنند یا عوارض جانبی دردسرساز برای شما یا فرزندتان ایجاد کنند، پزشک ممکن است یک داروی غیرمحرک را پیشنهاد کند. برخی از دارو های غیر محرک با افزایش سطح نوراپی نفرین در مغز عمل می کنند. این داروها شامل اتوموکستین (Strattera) و برخی داروهای ضد افسردگی مانند بوپروپیون (ولبوترین) هستند. داروهای ADHD می توانند فواید و همچنین عوارض جانبی زیادی داشته باشند.

درمان های طبیعی برای ADHD

علاوه بر دارو، چندین راه حل برای درمان علائم ADHD پیشنهاد شده است. برای شروع ایجاد تغییرات در شیوه زندگی ممکن است به شما یا فرزندتان در مدیریت علائم ADHD کمک کند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری موارد زیر را توصیه می کند:

• خوردن یک رژیم غذایی مغذی و متعادل

• حداقل 60 دقیقه فعالیت بدنی در روز

• خواب زیاد

• محدود کردن زمان دیدن تلفن، رایانه و تلویزیون

مطالعات همچنین نشان داده اند که یوگا، تای چی و گذراندن وقت در فضای باز می تواند به آرام کردن ذهن های بیش فعال کمک کرده و ممکن است به کاهش علائم adhd منجر شود. مدیتیشن و ذهن آگاهی گزینه دیگری است. تحقیقات انجام شده در سال 2015 نشان می دهد که مدیتیشن ممکن است باعث بهبود دامنه توجه در افراد مبتلا به ADHD شود. اجتناب از برخی آلرژن ها و افزودنی های غذایی نیز راه های بالقوه ای برای کمک به کاهش علائم adhd هستند.

حتما بخوانید: درمان بیش فعالی

 

 

سوالات متداول

1- اختلال adhd چیست؟

اختلال بیش فعالی-کمبود توجه یا همان adhd یک مشکل در سلامت روان کودکان و بزرگسالان است که در متن مقاله شرح داده شده است.

2- علائم adhd چیست؟

طیف وسیعی از رفتارها با ADHD مرتبط است و در بزرگسالان و کودکان و افراد مختلف به طور کاملا متفاوتی تجربه می شود که در متن مقاله مطرح شده است.

3- انواع بیماری adhd چیست؟

برای سازگاری بیشتر تشخیص ADHD، انجمن روانشناسی آمریکا این بیماری را به سه دسته تقسیم کرده که در متن مقاله توضیح داده شده است.